Güvercinlikten hareket ettikten sonra ki, ilk yokuş bugünün aslında habercisi olmuş da biz anlayamamışız :)
Ciğerler, sabahın ilk saatlerinde yapılan yüksek efor nedeni ile sıkı çalıştılar ilk mola yerimizde eksikler giderilecek ve herkesin ilk ihtiyacı eksilen sularını tamamlamak, malum motorlar su kaynatacak :)
Yılmaz, arkadaşımızın 3. turu BBK ile diğer zamanlarında da bisiklet binmeye fırsat bulamıyor ama doğuştan efor var, bugün çok iyi performans sergiledi ve kazalar zinciri yaşadı :) Ayrıntılar az sonra!...
Savaşan şahinler, göreve hazır :) Askeri hava alanı önünde toplandık, biraz zorlu parkurun yeni başlayacağı bilgisini, aldık görev zor ama bu kulüp her zorluğu aşıyor imkansız işlerde sadece zaman alıyor :)
Nezih abi! Böyle yakalarım işte seni ne o enerji barları falan? Yahu! sen zaten içimizde enerjisi en yüksek adamsın, ama sonra ki bölümlerde yediğinin de hakkını verdiğini hepimiz görüyoruz zaten :)
Emin abi! Yakıyorsun valla ortalığı gözlükler falan çok enerjik gördük sizi bakalım hayırlısı.
Bu güzel papatya, ve aşağıda yer alan diğer güzelliklerin resmini almadan edemedim, yol kenarlarında o kadar, fazlalar ki! kimse belki de fark etmiyor ama bu güzellikler her yerde.
İşte! günün adamı her zaman olduğu gibi NEZİH abi göreve hazır ve nazır neşeli pozlar vermekte :)
Ohhh! beyimiz mekanı bulmuş ilk yokuşların yorgunluğunu dağlara, taşlara akıtmaktalar :)
Laleler ve papatyalar o kadar harika bir renk cümbüşü sergiliyorlar ki, çekmeden edemedim.
İşte çetemizin Har ley davidsonları :)
Bende buradayım :)
Yılmaz, arkadaşımız güzel, güzel poz vermekteler ama o da ne! bir arıcık kendisini öpüyor ve işte,
YILMAZ'IN SON DURUMU ARININ İNTİKAMI :))
Nezih abi! millet molalarda körük gibi nefes almakla bitap düşüyor sende maşallah enerji tavan :)
Ekinler baş vermeden kör buza topallamazmış :))
Endonezyalı, Atilla ve Yılmaz arkadaşımız nehir manzaraları ve durmak yok yola devam pozları :)
İşte BBK'nın takdire şayan hanım efendilerinden biri ve iyi bir pedalşör
İnanılmaz, yokuşlar bazı yerlerinde ellerimizde bisikletler ile yürüyerek kat ettik yuhh! yine mi dediğimiz ardı arkası, kesilmeyen yokuşlar daha gelmedik mi? Soruları ile isyan etmeler arada Nezih abinin hadi arkadaşlar demeleri :) ama bitmeyen yol yok dedikleri gibi, işte UYKU VADİSİ...
Atilla ve arkadaşı buranın ilk pozlarını veriyorlar bol resim alalım uzun bir süre daha zaten gelmeyiz buraya en azından, bisikletlerimiz ile diye konuştuk :)
Ben bu renk cümbüşünün yorumunu size bırakıyorum, sözün bittiği yerdeyiz diye düşünüyorum...
Atilla dan, ardı ardına pozlar geliyor, hayırdır arkadaşım pozun kime :)
Nezih abi, bana foto pişti yapmayı öğretiyor :))
Bu pozu veriyorum ama ıslanmaktan da kurtulamıyorum, gerçi yokuşların motoru o kadar zorlamış ki iyi de geldi :) Ne diyeyim, manzara güzel ve serin doğrusu...
Yılmaz, göz kapağın şişmiş ama farklı bir hava katmış sana :) devam pozların hepsini hak ediyorsun...
Biz nevaleleri kurduk :) sular şarıl, şarıl akıyor hava mis gibi yorgun düşmüş bedene maya takviyesi :)
Yılmaz, arı öpücüğüne şiş dediler, çamur dediler ama sen ille de arpa suyu dedin al bakalım :)
Diğer göz içinde, dönüş yolunda bir arıcık bulabilirsek o zaman tarz yakalamış olacaksın diyeyim ben sana :)
Küçük Lorenzomuz, poz vermemek için kaçıyor ama ben bir kaç kare almadan bırakmıyorum :)
Şömine, olduğu her mekana bence başka bir hava katıyor, Yılmaz her yerden çıkıyorsun bir dur be Oğlum :)
Bu güzel vadiden, ayrılma düdüğü çalındı önümüzde dik rampalar bizleri bekliyor Atilla sana uyduk birayı da fazla, kaçırdık hayırlısı bakalım artık ya geldiğimizden iyi çıkarız ya tam çuvallarız :)
İlk yokuşu muz, Uyku vadisine gelmeden indiğimiz 4 km'lik inişin çıkışı ile başlıyor, inişi güzeldi ama çıkışı canımızı, çıkardı valla :) şekil A resimde yer aldığı gibi herkes dağıldı resmen :)
Bu abimiz, tamamen su kaynatmış hararet söndürmeye çalışıyor, gerçekten çok dik rampalar hele de bir çoğumuz, sadece işlerimiz nedeni ile hafta sonları pedalladığımızdan bize çok daha zor geliyor.
Demir atım benim, ne kadar da asil bekliyor beni :))
Nezih abi, akrobat gibi milletin öldüğü yokuşları şaka gibi ama bir kaç kez tekrar, tekrar inip çıktı :)
Bu moladan sonra, arayı açıyoruz Yılmaz ile yolda Emin abiler bizi solluyor sonra bir kaç yaman yokuşlardan birinde, kendimi küfür sallayarak atarken demir atımın üzerinden Emrah başkan bir anda beliriyor ardımda hadi! devam diyor az ileride bir köy kahvesi var istersen çay içeriz diyor pedallı yorum ama resmen kramplar giriyor, bacaklarıma. Bir kaç bardak çay, ayak üstü belediye seçimleri üzerine sohbet ve yavaştan ahali ile vedalaşıyoruz Yılmaz ile birlikte. Yola devam, yokuşlar halen devam ediyor bitmiş durumdayız Mumcular beldesine, kadar bir kaç köy geçiyoruz arada Bodrum ne tarafta soruları, anlayacağınız yol şaşırıp fazladan km, yapacak derman kalmamış :) Mumcular beldesinde, Emin abiler çay içiyorlardı ama ben duramadım dursam, kalkamam diye korktum. Güvercinlik koyuna kadar yola devam ediyoruz hava karardı sahile vardığımızda.
Şu anda, klavyenin başında bacaklarım ve hatta bedenimin her bir noktası sızım, sızlıyor gözlerimde uyku bir duş, alıp yatacağım. Bugün, çok yorulduk, isyan ettik, küfür ettik, güldük, eğlendik, güzellikler içinde mest eyledik, her güzel anın başlangıçları ve bitişleri var elbette ve gün bitti hatıraları ile ardımızda kaldı. Bisiklet, sen gerçekten, mükemmel bir buluşsun! seninle yol almak kimi zaman çok eziyetli olsa da, bizlere normal şartlarda, göremediklerimizi görebilmek, duyabilmek, hissedebilmek ve en önemlisi bu arzuyu ortak yaşayan yeni, güzel dostluklar sunuyorsun ne güzel :))
HERKESE ŞİMDİDEN İYİ HAFTALAR DİLERİM GARİ :))
